Naar inhoud springen

Steven Berghuis

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Steven Berghuis
Berghuis in 2023 met Ajax
Berghuis in 2023 met Ajax
Persoonlijke informatie
Volledige naam Steven Berghuis
Geboortedatum 19 december 1991
Geboorteplaats Apeldoorn, Vlag van Nederland Nederland
Lengte 182 cm
Been Links
Positie Aanvallende middenvelder, Vleugelspeler
Clubinformatie
Huidige club Vlag van Nederland Ajax
Rugnummer 23[1]
Contract tot 30 juni 2025
Jeugd

–2007
2007–2008
2008–2009
2009–2011
Vlag van Nederland LAC Frisia
Vlag van Nederland AGOVV
Vlag van Nederland WSV
Vlag van Nederland Go Ahead Eagles
Vlag van Nederland FC Twente
Senioren *
Seizoen Club W (G)
2011–2012
2012
2012–2015
2015–2017
2016–2017
2017–2021
2021–
Vlag van Nederland FC Twente
Vlag van Nederland VVV-Venlo
Vlag van Nederland AZ
Vlag van Engeland Watford
Vlag van Nederland Feyenoord
Vlag van Nederland Feyenoord
Vlag van Nederland Ajax
8(1)
16(2)
70(19)
9(0)
30(7)
119(63)
82(22)
Interlands **
2009–2010
2011–2012
2011–2012
2016–
Vlag van Nederland Nederland –19
Vlag van Nederland Nederland –20
Vlag van Nederland Nederland –21
Vlag van Nederland Nederland
10(3)
4(0)
3(2)
46(2)

* Bijgewerkt op 8 juli 2024
** Bijgewerkt op 27 januari 2024
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Steven Berghuis (Apeldoorn, 19 december 1991)[2] is een Nederlands voetballer die doorgaans als vleugelaanvaller speelt. Hij tekende in juli 2021 een contract tot medio 2025 bij Ajax, dat circa 5,5 miljoen euro voor hem betaalde aan Feyenoord.[3] Berghuis debuteerde in 2016 in het Nederlands voetbalelftal, waarmee hij deelnam aan het EK 2020 en het WK 2022.

Clubcarrière

[bewerken | brontekst bewerken]
Berghuis tijdens zijn periode bij FC Twente.

Berghuis debuteerde op vijftienjarige leeftijd in de Hoofdklasse voor WSV. Zijn vader, Frank Berghuis debuteerde ook op die leeftijd in de hoofdmacht van zijn amateurvereniging Apeldoornse Boys en speelde voor onder meer PSV en had één cap in het Nederlands elftal. Een paar jaar voor zijn debuut was Berghuis afgevallen voor de voetbalacademie van Vitesse/AGOVV toen hij in jeugd van de amateurs van AGOVV speelde. Vlak na zijn debuut voor WSV ging hij naar de jeugdopleiding van Go Ahead Eagles.[4][5]

In 2009 fuseerde de opleiding van de club met die van FC Twente/Heracles Almelo. Berghuis maakte als enige A-junior de overstap naar de A1, van wat vanaf dat moment Voetbalacademie FC Twente heette.[6] Een jaar later tekende hij een tweejarig contract bij FC Twente en werd hij overgeheveld naar het beloftenelftal.[7] In deze periode speelde hij ook in de Eerste divisie van het zaalvoetbal bij Oriënt Plaza uit Wijchen.[8]

Op 19 januari 2011 debuteerde hij als speler van Jong FC Twente in het eerste elftal van de Tukkers. Tegen Heracles Almelo verving hij Ola John in de met 5–0 gewonnen wedstrijd. Het bleef dat seizoen bij één optreden.

In de zomer van 2011 was Berghuis een van de spelers van Jong FC Twente die de voorbereiding met het eerste elftal meemaakten. Door Alfred Schreuder en later Co Adriaanse werd hij regelmatig gebruikt in de eerste oefenduels. Begin juli werd hij door Adriaanse doorgeschoven naar de eerste selectie.[9] Niet veel later tekende hij een nieuw contract, waarmee hij tot medio 2014 aan de club verbonden werd. In de verbintenis werd een optie voor een extra jaar opgenomen.[10]

Op 30 juli won Berghuis zijn eerste prijs bij FC Twente. In de Amsterdam ArenA speelde hij tegen Ajax om de Johan Cruijff Schaal. Het werd 2–1. In deze wedstrijd werd Berghuis na een schwalbe van het veld gestuurd met een rode kaart aan het begin van de tweede helft (tweede keer geel). In de bekerwedstrijd van 21 september 2011 tegen VV Zwaluwen scoorde Berghuis zijn eerste treffers voor FC Twente. Hij maakte vier doelpunten die avond en zag zijn ploeg met 1-8 winnen.

Verhuur aan VVV-Venlo

[bewerken | brontekst bewerken]

In de winterstop van seizoen 2011/12 werd besloten dat verhuur beter voor de ontwikkeling van Berghuis was. Nadat FC Twente Ola John had aangetrokken werd Berghuis aan VVV-Venlo verhuurd.[11] Hier maakte hij slechts twee dagen later al zijn debuut en mocht tevens meteen in de basisopstelling staan. Deze wedstrijd werd tegen Feyenoord gespeeld en met 2–1 gewonnen door VVV-Venlo. Bij de Venlonaren speelde Berghuis regelmatig en wist zich uiteindelijk met de club via de play-offs te handhaven in de Eredivisie. Berghuis speelde totaal twintig wedstrijden voor de club en scoorde daarin viermaal. Twee daarvan maakte hij in de play-offs.

AZ kwam in juni 2012 tot overeenstemming met FC Twente over een transfer van Berghuis. Een paar dagen later tekende hij een vijfjarig contract bij de club. Berghuis speelde in de volgende drie seizoenen meer dan zeventig competitiewedstrijden voor AZ, waarmee hij achtereenvolgens tiende, achtste en derde werd in de Eredivisie. Het laatstgenoemde resultaat betekende rechtstreekse plaatsing voor de UEFA Europa League. Berghuis won in het seizoen 2012/13 de KNVB beker met AZ. Hij kwam in drie rondes van het toernooi in actie dat jaar. In de finale kwam hij in de 74ste minuut in het veld als vervanger van Jóhann Berg Guðmundsson.

Berghuis tekende in juli 2015 een contract tot medio 2019 bij Watford, dat in het voorgaande seizoen promoveerde naar de Premier League. Dat betaalde circa 6,5 miljoen euro voor hem.[12][13][14] Watford speelde het seizoen 2015/16 echter zonder vleugelspelers, terwijl Berghuis werd gekocht als rechtsbuiten. Hierdoor kwam hij in zijn eerste seizoen in negen competitiewedstrijden, allemaal als invaller, tot een totaal van 234 speelminuten.

Watford verhuurde Berghuis voor een jaar aan Feyenoord in hun kampioensjaar 2016/17[15] . Hij maakte zijn competitiedebuut voor de Rotterdamse club op zondag 7 augustus, toen hij in de 74ste minuut van het uitduel tegen FC Groningen (0–5) inviel voor aanvoerder Dirk Kuijt. Op 27 augustus scoorde hij zijn eerste goal voor Feyenoord, tegen Excelsior. Berghuis speelde in zijn eerste seizoen 37 officiële duels voor Feyenoord. Met zeven goals en zes assists in de Eredivisie had hij een belangrijk aandeel in het behalen van de vijftiende landstitel uit de clubgeschiedenis.

Berghuis tekende na het aflopen van de huurovereenkomst op 31 juli 2017 een vierjarig contract bij Feyenoord.[16] De Rotterdamse club betaalde circa 6,5 miljoen euro voor hem aan Watford. Op 5 augustus 2017 won hij met zijn nieuwe club de Johan Cruijff Schaal 2017. Hij scoorde in de openingswedstrijd tegen FC Twente de winnende goal. Hij maakte op 13 september 2017 zijn debuut in de UEFA Champions League. In die wedstrijd verloor Feyenoord met 0–4 van Manchester City. Een paar weken later maakte hij zijn eerste goal in de Champions League tegen FK Sjachtar Donetsk. Ondanks het doelpunt van Berghuis, ging deze wedstrijd met 1–2 verloren. In het seizoen 2017/18 wist het Feyenoord van Berghuis beslag te leggen op de KNVB beker door in de finale AZ met 3–0 te verslaan. Berghuis stond die wedstrijd in de basis. Berghuis maakte dat seizoen achttien doelpunten en gaf de twaalf keer de assist.

Het seizoen daarna won Feyenoord, met Berghuis in de gelederen, de Johan Cruijff Schaal. Nadat de wedstrijd tegen PSV in een doelpuntloos gelijkspel eindigde, won Feyenoord de strafschoppenserie met 5–6. Berghuis wist zijn strafschop te benutten. In de Europa League dat seizoen lag Feyenoord met Berghuis er in de derde kwalificatie ronde al uit. Tegen AS Trenčín werd er over twee wedstrijden 5–1 verloren. Berghuis gaf wel de assist bij de Rotterdamse goal. Berghuis zou later in dat Eredivisieseizoen tot twaalf doelpunten en hetzelfde aantal assists komen. Feyenoord eindigde op de derde plaats. In de KNVB beker haalde Feyenoord de halve finale. Op weg naar die halve finale scoorde Berghuis eenmaal en gaf hij ook één assist.

Op 4 augustus 2019 verlengde Steven Berghuis zijn contract tot 2022. Feyenoord behaalde de groepsfase van de Europa League in het seizoen 2019/20. Daarin benutte Berghuis een strafschop tegen Young Boys. Op 15 december maakte hij zijn eerste hattrick voor Feyenoord tijdens een 3–1 overwinning op PSV, twee doelpunten kwamen vanaf elf meter. In maart 2020 volgde ook zijn tweede hattrick, in de halve finale van de KNVB beker tegen NAC Breda (7–1 winst). Opnieuw kwamen twee doelpunten vanaf de stip. De finale van dit toernooi werd niet gespeeld als maatregel tegen het verspreiden van het coronavirus. Berghuis maakte gedurende het seizoen 2019/20 in totaal vijftien doelpunten met zeven assists in de competitie. Hiermee werd hij ook voor het eerst topscorer van de Eredivisie, gedeeld met Cyriel Dessers. Daarnaast eindigde hij met vier doelpunten ook als topscorer in het bekertoernooi, gedeeld met Samy Bourard en Mike Trésor Ndayishimiye.

Berghuis tekende op 19 juli 2021 een contract tot medio 2025 bij Ajax, dat circa 5,5 miljoen euro voor hem betaalde aan Feyenoord.[17] Die overgang leverde Steven Berghuis een hoop tumult op. Aanvankelijk leek de transfer in de rechtszaal te worden beslist. Uiteindelijk kwamen Ajax en Feyenoord een overgang overeen. In de nasleep van de transfer deed Berghuis aangifte wegens bedreigingen aan zijn adres.[18] Hij maakte zijn officiële debuut in de wedstrijd om de Johan Cruijff Schaal 2021 op 7 augustus 2021 tegen PSV. In die wedstrijd overklaste PSV Ajax met 0-4. Op 15 september 2021 maakte Berghuis voor Ajax zijn eerste doelpunt in de UEFA Champions League tijdens de groepswedstrijd, uit tegen Sporting CP.[19] Bij Ajax moest hij op de rechtsbuitenpositie de concurrentie aangaan met David Neres en Antony. Daarnaast kwam hij in aanmerking voor de positie van aanvallende middenvelder (nummer 10), waar hij concurreerde met Davy Klaassen. In de praktijk speelde hij het meest op de positie van aanvallende middenvelder, en hield hij Klaassen buiten de basis. Berghuis zelf stelde dat al zijn kwaliteiten op die positie goed tot uiting kwamen.[20] Trainer Erik ten Hag uitte zich lovend over Berghuis als nummer 10, maar gaf hierbij ook aan dat zijn omschakeling van aanval naar verdediging nog beter zou kunnen.[21] Met Ajax won hij alle zes poulewedstrijden in de UEFA Champions League, waarin hij drie keer scoorde. Na de winterstop speelde hij ook enkele wedstrijden op de positie van linker middenvelder.

In seizoen 2022/23 maakte hij op 22 oktober tegen RKC zijn 32ste doelpunt van buiten het strafschopgebied, meer dan iedere andere speler in de eredivisie deze eeuw.[22] Opnieuw werd hij ingezet op drie posities: rechtsbuiten, aanvallende middenvelder, en centraal op het middenveld. Na afloop van dit seizoen werd hij door de supporters verkozen tot Ajacied van het jaar.

Het seizoen 2023/24 begon voor Berghuis met een schorsing. Hij moest de eerste drie speelronden aan zich voorbij laten gaan door een schorsing naar aanleiding van de slaande beweging die hij in mei had gemaakt naar een supporter van FC Twente.[23]

Clubstatistieken

[bewerken | brontekst bewerken]
Seizoen Club Competitie Competitie Beker Internationaal Overig Totaal
Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp.
2010/11 FC Twente Vlag van Nederland Eredivisie 1 0 0 0 0 0 0 0 1 0
2011/12 7 1 2 4 5 0 1 0 15 5
Clubtotaal 8 1 2 4 5 0 1 0 16 5
2011/12 VVV-Venlo Vlag van Nederland Eredivisie 16 2 4 2 20 4
Clubtotaal 16 2 0 0 0 0 4 2 20 4
2012/13 AZ Vlag van Nederland Eredivisie 23 0 3 0 1 0 0 0 27 0
2013/14 25 8 5 1 7 0 4 1 41 10
2014/15 22 11 2 0 0 0 0 0 24 11
Clubtotaal 70 19 10 1 8 0 4 1 92 21
2015/16 Watford Vlag van Engeland Premier League 9 0 2 0 0 0 0 0 11 0
Clubtotaal 9 0 2 0 0 0 0 0 11 0
2016/17 Feyenoord Vlag van Nederland Eredivisie 30 7 4 1 3 0 0 0 37 8
2017/18 Feyenoord 31 18 5 4 6 1 1 0 43 23
2018/19 33 12 4 1 2 0 1 0 40 13
2019/20 24 15 4 4 10 3 0 0 38 22
2020/21 31 18 2 1 6 1 2 1 41 21
Clubtotaal 149 70 19 11 27 5 4 1 199 87
2021/22 Ajax Vlag van Nederland Eredivisie 33 8 4 1 8 3 1 0 46 12
2022/23 29 9 4 0 8 2 1 0 42 11
2023/24 20 5 0 0 9 3 0 0 29 8
2024/25 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0
Clubtotaal 82 22 8 1 25 8 2 0 117 31
Carrièretotaal 334 114 41 17 65 13 15 4 455 148

Bijgewerkt t/m 27 8 juli 2024.

Interlandcarrière

[bewerken | brontekst bewerken]

Berghuis debuteerde op 9 oktober 2009 voor Nederland onder 19. In het duel tegen Frankrijk wist hij tevens eenmaal te scoren. Nederland won met 4-2. Een paar dagen later pakte Berghuis zijn tweede cap voor het jeugdelftal. In een krachtmeting met Italië mocht hij in de tweede helft invallen. Het duel eindigde in een 1-1 gelijkspel.[24] In de zomer van 2010 werd Berghuis door bondscoach Wim van Zwam opgenomen in de selectie voor het EK onder 19 in Frankrijk.[25] In het tweede groepsduel kreeg hij tegen Engeland zijn eerste speelminuten van het toernooi. In de basisformatie startte hij als linksbuiten en scoorde al na zes minuten met het hoofd.

In mei van 2011 ontving Berghuis zijn eerste uitnodiging voor Jong Oranje. Bondscoach Cor Pot selecteerde hem voor oefenduels tegen Jong Israël en Jong Albanië.[26] Deze duels waren ter voorbereiding op de kwalificatie voor het EK 2013. In het eerste duel tegen Israël begon Berghuis gelijk in de basis en scoorde tevens zijn eerste treffer. Uit een vrije trap zette hij Oranje op voorsprong.[27] Ook tegen Albanië stond Berghuis in de basiself en scoorde hij wederom uit een vrije trap.[28]

Nederlands elftal

[bewerken | brontekst bewerken]
Berghuis met het Nederlands Elftal in 2016

Bondscoach Guus Hiddink nam Berghuis op 15 mei 2015 voor de eerste keer op in de selectie van het Nederlands elftal. De andere debutant was aanvallende middenvelder Tjaronn Chery van FC Groningen. Beiden maakten deel uit van een dertigkoppige selectie, maar kwamen niet in actie tijdens een oefenduel tegen de Verenigde Staten (3-4) op vrijdag 5 juni in de Amsterdam ArenA. In tegenstelling tot Chery viel Berghuis niet af voor een duel van Oranje uit tegen Letland, op vrijdag 12 juni in Riga. Op 27 mei 2016 maakte Berghuis zijn daadwerkelijke debuut voor het Nederlands elftal, in een vriendschappelijk duel in en tegen Ierland (1-1). Hij viel een half uur voor tijd in voor Memphis Depay. Berghuis werd daarmee de negende Oranje-international in de geschiedenis wiens vader ook in het Nederlands elftal speelde.[29] Vijf dagen later kreeg hij zijn eerste basisplaats in het Nederlands elftal, tijdens een met 1-2 gewonnen oefeninterland in en tegen Polen, waarbij hij ook gelijk zijn eerste assist gaf. 3 dagen later stond hij opnieuw in de basis tegen Oostenrijk en ook gaf hij opnieuw een assist. Drie maanden later werd Berghuis ook geselecteerd voor de vriendschappelijke wedstrijd tegen Griekenland en in het duel met Zweden voor de WK-kwalificatie. Nadat hij niet geselecteerd werd voor de wedstrijden tegen Wit-Rusland en Frankrijk, werd hij dat wel voor de wedstrijden tegen België en Luxemburg. Hij zat negentig minuten op de bank tegen de zuiderburen en speelde een helft tegen Luxemburg. In de gewonnen wedstrijden tegen Marokko (1-2) en Luxemburg (5-0) in 2018 kwam de vleugelspeler in beide wedstrijden tot speelminuten. Pas aan het eind van dat jaar werd hij weer geselecteerd. Tegen Roemenië kwam een van de grootste successen van Berghuis bij het Nederlands elftal, toen hij alle assists gaf bij een 3-0 zege.

Onder nieuwe bondscoach Ronald Koeman werd Berghuis ook geselecteerd. Hij speelde in 2018 enkele malen als invaller in vriendschappelijke wedstrijden. Tijdens de in 2018 en 2019 gespeelde eerste editie van de UEFA Nations League werd hij echter niet meer in de selectie opgenomen.

Voor de kwalificatiewedstrijden voor het EK 2020 keerde hij terug in de selectie. Op 27 maart 2021 maakte hij tijdens de WK-kwalificatiewedstrijd tegen Letland in zijn 23ste interland, bijna vijf jaar na zijn debuut, zijn eerste doelpunt voor het Nederlands elftal. Tijdens het EK 2020, dat werd uitgesteld naar de zomer van 2021, mocht Berghuis invallen in twee van de vier gespeelde wedstrijden.

Berghuis werd geselecteerd voor het WK 2022. In de eerste wedstrijd tegen Senegal stond hij in de basis op de positie naast Frenkie de Jong, maar in de hierop volgende wedstrijden kregen Teun Koopmeiners en Marten de Roon de voorkeur boven Berghuis. Berghuis mocht invallen in de kwartfinale tegen Argentinië, maar miste een strafschop tijdens de beslissende strafschoppenserie.

Interlands van Steven Berghuis voor Vlag van Nederland Nederland
No. Datum Wedstrijd Uitslag Competitie Goals
Als speler bij Vlag van Engeland Watford FC
1. 27 mei 2016 Vlag van Ierland IerlandNederland Vlag van Nederland 1 – 1 Vriendschappelijk
2. 1 juni 2016 Vlag van Polen PolenNederland Vlag van Nederland 1 – 2
3. 4 juni 2016 Vlag van Oostenrijk OostenrijkNederland Vlag van Nederland 0 – 2
Als speler bij Vlag van Nederland Feyenoord 2
4. 1 september 2016 Vlag van Nederland NederlandGriekenland Vlag van Griekenland 1 – 2 Vriendschappelijk
5. 6 september 2016 Vlag van Zweden ZwedenNederland Vlag van Nederland 1 – 1 Kwalificatie WK 2018
6. 13 november 2016 Vlag van Luxemburg LuxemburgNederland Vlag van Nederland 1 – 3
7. 28 maart 2017 Vlag van Nederland NederlandItalië Vlag van Italië 1 – 2 Vriendschappelijk
8. 31 mei 2017 Vlag van Marokko MarokkoVlag van Nederland Nederland 1 – 2
9. 4 juni 2017 Vlag van Nederland NederlandIvoorkust Vlag van Ivoorkust 5 – 0
10. 9 november 2017 Vlag van Schotland SchotlandNederland Vlag van Nederland 0 – 1
11. 14 november 2017 Vlag van Roemenië RoemeniëNederland Vlag van Nederland 0 – 3
12. 26 maart 2018 Vlag van Nederland NederlandPortugal Vlag van Portugal 3 – 0
13. 31 mei 2018 Vlag van Slowakije SlowakijeNederland Vlag van Nederland 1 – 1
14. 4 juni 2018 Vlag van Italië ItaliëNederland Vlag van Nederland 1 – 1
15. 9 september 2019 Vlag van Estland EstlandNederland Vlag van Nederland 0 – 4 EK-kwalificatie 2020
16. 16 november 2019 Vlag van Noord-Ierland Noord-IerlandNederland Vlag van Nederland 0 – 0
17. 7 oktober 2020 Vlag van Nederland NederlandMexico Vlag van Mexico 0 – 1 Vriendschappelijk
18. 11 oktober 2020 Vlag van Bosnië en Herzegovina Bosnië en HerzegovinaNederland Vlag van Nederland 0 – 0 UEFA Nations League 2020/21
19. 11 november 2020 Vlag van Nederland NederlandSpanje Vlag van Spanje 1 – 1 Vriendschappelijk
20. 15 november 2020 Vlag van Nederland NederlandBosnië en Herzegovina Vlag van Bosnië en Herzegovina 3 – 1 UEFA Nations League 2020/21
21. 18 november 2020 Vlag van Polen PolenNederland Vlag van Nederland 1 – 2
22. 24 maart 2021 Vlag van Turkije TurkijeNederland Vlag van Nederland 4 – 2 Kwalificatie WK 2022
23. 27 maart 2021 Vlag van Nederland NederlandLetland Vlag van Letland 2 – 0 Goal 32'
24. 30 maart 2021 Vlag van Gibraltar GibraltarNederland Vlag van Nederland 0 – 7 Goal 42'
25. 2 juni 2021 Vlag van Nederland NederlandSchotland Vlag van Schotland 2 – 2 Vriendschappelijk
26. 6 juni 2021 Vlag van Nederland NederlandGeorgië Vlag van Georgië 3 – 0
27. 21 juni 2021 Vlag van Noord-Macedonië Noord-MacedoniëNederland Vlag van Nederland 0 – 3 Groepsfase EK 2020
28. 27 juni 2021 Vlag van Nederland NederlandTsjechië Vlag van Tsjechië 0 – 2 Achtste finale EK 2020
Als speler bij Vlag van Nederland AFC Ajax
29. 1 september 2021 Vlag van Noorwegen NoorwegenNederland Vlag van Nederland 1 – 1 Kwalificatie WK 2022
30. 4 september 2021 Vlag van Nederland NederlandMontenegro Vlag van Montenegro 4 – 0
31. 7 september 2021 Vlag van Nederland NederlandTurkije Vlag van Turkije 6 – 1
32. 8 oktober 2021 Vlag van Letland LetlandNederland Vlag van Nederland 0 – 1
33. 11 oktober 2021 Vlag van Nederland NederlandGibraltar Vlag van Gibraltar 6 – 0
34. 26 maart 2022 Vlag van Nederland NederlandDenemarken Vlag van Denemarken 4 – 2 Vriendschappelijk
35. 29 maart 2022 Vlag van Nederland NederlandDuitsland Vlag van Duitsland 1 – 1
36. 3 juni 2022 Vlag van België BelgiëNederland Vlag van Nederland 1 – 4 UEFA Nations League 2022/23
37. 11 juni 2022 Vlag van Nederland NederlandPolen Vlag van Polen 2 – 2
38. 22 september 2022 Vlag van Polen PolenNederland Vlag van Nederland 0 – 2
39. 25 september 2022 Vlag van Nederland NederlandBelgië Vlag van België 1 – 0
40. 21 november 2022 Vlag van Senegal SenegalNederland Vlag van Nederland 0 – 2 Groepsfase WK 2022
41. 25 november 2022 Vlag van Nederland NederlandEcuador Vlag van Ecuador 1 – 1
42. 29 november 2022 Vlag van Nederland NederlandQatar Vlag van Qatar 2 – 0
43. 9 december 2022 Vlag van Nederland NederlandArgentinië Vlag van Argentinië 2 – 2 Kwartfinale WK 2022
44. 24 maart 2023 Vlag van Frankrijk FrankrijkNederland Vlag van Nederland 4 – 0 Kwalificatie EK 2024
45. 27 maart 2023 Vlag van Nederland NederlandGibraltar Vlag van Gibraltar 3 – 0
46. 10 september 2023 Vlag van Ierland IerlandNederland Vlag van Nederland 1 – 2

Bijgewerkt op 10 september 2023.

Vlag van Nederland FC Twente
Vlag van Nederland AZ
Vlag van Nederland Feyenoord
Vlag van Nederland Ajax

Individueel

Berghuis is de zoon van oud-voetballer Frank Berghuis, die één interland speelde voor het Nederlands elftal. Daarmee zijn Steven en Frank Berghuis een van de tien vader en zoons die voor het Nederlands elftal uitkwamen.[34] Ook de jongere broer van Steven, Tristan Berghuis, is actief in het voetbal, als speler en trainer.

Berghuis kreeg met zijn vriendin twee dochters.[35]

Commons heeft media­bestanden in de categorie Steven Berghuis.